Substancja czynna: inosinum pranobexum
Skład
1 ml syropu zawiera
50 mg inozyny pranobeksu (Inosinum pranobexum): kompleksu zawierającego inozynę oraz 4-acetamidobenzoesan 2-hydroksypropylodimetyloamoniowy w stosunku molarnym 1:3
Substancje pomocnicze: sacharoza, metylu parahydroksybenzoesan, propylu parahydroksybenzoesan
5 ml syropu zawiera
250 mg inozyny pranobeks
Substancje pomocnicze: sacharoza, metylu parahydroksybenzoesan, propylu parahydroksybenzoesan
Zawartość
Lek Neosine ma postać syropu o bananowym aromacie i lekko gorzkawym smaku. Opakowanie produktu to: butelka z szkła brunatnego, zawierająca 150 ml syropu, zamknięta białą zakrętką aluminiową, z dołączoną miarką, umieszczona w tekturowym pudełku.
Dawkowanie
Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat): zwykle 20 ml syropu 3 lub 4 razy na dobę (1 ml syropu na kg masy ciała na dobę).
Dzieci w wieku powyżej 1 roku: 1 ml syropu na kg masy ciała na dobę. Lek należy podawać 3 razy na dobę, zgodnie z poniższą tabelą:
Masa ciała dziecka: Dawka (ml syropu). Stosować 3 razy na dobę
10 do 14 kg: 5 ml
15 do 20 kg: 5 do 7,5 ml
21 do 30 kg: 7,5 do 10 ml
31 do 40 kg: 10 do 15 ml
41 do 50 kg: 15 do 17,5 ml
Leczenie zwykle trwa od 5 do 14 dni. Zaleca się, aby po ustąpieniu objawów choroby przyjmować lek jeszcze przez 1 do 2 dni.
Przeciwwskazania
Produktu leczniczego nie należy stosować:
u pacjentów z nadwrażliwością na którykolwiek ze składników produktu leczniczego,
u pacjentów u których występuje aktualnie napad dny moczanowej lub zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi.
Ostrzeżenia
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Neosine należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
jeśli pacjent chorował na dnę moczanową lub miał podwyższone stężenie kwasu moczowego; lek może powodować przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i w moczu; jeśli pacjent chorował na kamicę nerkową;
jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek; podczas stosowania leku Neosine lekarz będzie regularnie badał krew i kontrolował pracę nerek;
jeśli leczenie jest długotrwałe (trwa 3 miesiące lub dłużej) lekarz zleci regularne badania krwi oraz pracy nerek.
Lek Neosine zawiera sacharozę, parahydroksybenzoesan metylu, parahydroksybenzoesan propylu.
Przedawkowanie
Nie odnotowano przypadków przedawkowania produktu. Z punktu widzenia badań nad toksycznością u zwierząt, jest mało prawdopodobne wystąpienie innych działań niepożądanych, niż wyraźne podwyższenie stężenia kwasu moczowego.
Leczenie przedawkowania powinno być objawowe i wspomagające.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Mogą wystąpić następujące działania niepożądane:
często (u 1 do 10 na 100 pacjentów): przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi; podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych lub stężenia azotu mocznikowego we krwi; nudności, z wymiotami lub bez; ból brzucha; swędzenie, wysypka skórna; ból głowy, zawroty głowy; zmęczenie, złe samopoczucie; bóle stawów.
nNiezbyt często (występują u 1 do 10 na 1 000 pacjentów): biegunka; zaparcia; nerwowość; senność lub trudności w zasypaniu (bezsenność); wydalenie dużej ilości moczu (wielomocz).
Interakcje z innymi lekami
Produkt leczniczy należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów leczonych jednocześnie:
inhibitorami oksydazy ksantynowej (np. allopurynol);
lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego z moczem, włącznie z diuretykami, w tym diuretykami tiazydowymi (np. hydrochlorotiazyd, chlortalidon, indapamid) i diuretykami pętlowymi (furosemid, torasemid, kwas etakrynowy).
Produktu nie należy przyjmować w trakcie (a jedynie po zakończeniu) terapii lekami immunosupresyjnymi, gdyż jednoczesne stosowanie leków immunosupresyjnych może na drodze farmakokinetycznej zmieniać działanie terapeutyczne produktu Neosine.
Jednoczesne stosowanie produktu z azydotymidyną (AZT) zwiększa tworzenie nukleotydów przez AZT (wzmocnione działanie AZT), poprzez złożone mechanizmy, m.in. zwiększenie biodostępności AZT w osoczu oraz zwiększenie wewnątrzkomórkowej fosforylacji w monocytach krwi.
Prowadzenie pojazdów
Ze względu na profil farmakodynamiczny inozyny pranobeksu jest mało prawdopodobne, aby lek miał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Ciąża i laktacja
Wpływ inozyny na rozwój płodu nie był badany u ludzi, jak również nie wiadomo, czy inozyna przenika do mleka matki. W związku z powyższym, produktu nie należy podawać kobietom w ciąży i w okresie karmienia piersią, chyba że lekarz uzna, że korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
Sposób przechowywania15°C - 25°C
Producent / Podmiot odpowiedzialny: AFLOFARM
Pozwolenie: MZ 17547