Wskazania
Maalox jest wskazany w leczeniu objawowym zaburzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego, związanych z nadkwaśnością:
nieżyt żołądka,
zarzucanie wsteczne treści żołądka do przełyku w przebiegu przepukliny rozworu przełykowego przepony,
niestrawność, zgaga z powodu nadkwaśności, oraz pomocniczo w leczeniu:
choroby wrzodowej dwunastnicy,
choroby wrzodowej żołądka.
Substancja czynna: Aluminii hydroxidum, Magnesii hydroxidum
Skład
Substancja czynna
Glinu wodorotlenek 400 mg
Magnezu wodorotlenek 400 mg
Pozostałe składniki
mannitol, sorbitol, sacharyna sodowa, aromat miętowy, magnezu stearynian, sacharoza, sacharoza zawierająca 3% skrobi.
Dawkowanie
1-2 tabletki należy ssać lub żuć po posiłku lub w czasie bólu.
W przypadku wrażenia, że działanie leku Maalox jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Stosowanie leku u dzieci i młodzieży
U małych dzieci stosowanie wodorotlenku magnezu może prowadzić do wystąpienia hipermagnezemii, zwłaszcza jeśli stwierdza się u nich zaburzenie czynności nerek lub odwodnienie.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Maalox
jeśli pacjent ma uczulenie na glinu wodorotlenek, magnezu wodorotlenek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność nerek.
Zawartość:
40 tabletek
Sposób przechowywania: poniżej 25°C
Producent / Podmiot odpowiedzialny: SANOFI-AVENTIS
Pozwolenie: MZ R/2252
Ważne przed zastosowaniem
Ostrzeżenia
Przed rozpoczęciem stosowania leku Maalox należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Zachować szczególną ostrożność stosując lek Maalox:
u pacjentów z niewydolnością nerek lub poddawanych hemodializie,
u dzieci poniżej 6 lat lek podawać po konsultacji z lekarzem,
u pacjentów w podeszłym wieku,
przy stosowaniu leku dłużej niż 2 tygodnie lub u pacjentów z ryzykiem hipofosfatemii (obniżone stężenie fosforanów nieorganicznych w surowicy krwi) zalecana jest konsultacja z lekarzem.
Dzieci
U małych dzieci stosowanie wodorotlenku magnezu może prowadzić do wystąpienia hipermagnezemii, zwłaszcza jeśli stwierdza się u nich zaburzenie czynności nerek lub odwodnienie.
Maalox zawiera sacharozę i sorbitol
sacharoza
Wskazówka dla pacjentów chorych na cukrzycę: 1 tabletka zawiera 150 mg sacharozy.
sorbitol
Ze względu na zawartość sorbitolu i sacharozy leku nie należy stosować u pacjentów, u których stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów.
Ciąża i laktacja
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów
Nie stwierdzono negatywnego wpływu leku na zdolność kierowania pojazdami i obsługiwanie maszyn.
Przedawkowanie
W razie podejrzenia przedawkowania leku należy zasięgnąć porady lekarza.
Interakcje z innymi lekami
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Maalox należy zażywać nie wcześniej niż 2 godziny po zażyciu innego leku (w przypadku fluorochinolonów - ponad 4 godziny) lub 1-2 godziny przed przyjęciem innego leku.
Wchłanianie leku Maalox może być zmniejszone podczas równoczesnego stosowania z niżej wymienionymi lekami:
lekami blokującymi receptor H2 (leki stosowane w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy)
atenololem, metoprololem, propranololem (stosowanymi w zaburzeniach rytmu serca, nadciśnieniu tętniczym, dławicy piersiowej)
cefdinirem, cefpodoksmem (antybiotyki)
tetracyklinami, fluorochinolonami, linkozamidami (antybiotyki)
chlorochiną (stosowaną w leczeniu i zapobieganiu malarii)
diflunizalem (lek przeciwbólowy, pochodna kwasu acetylosalicylowego)
digoksyną (stosowaną w migotaniu przedsionków, w niewydolności serca)
etambutolem, izoniazydem (stosowanymi w leczeniu gruźlicy)
pochodnymi fenotiazyny (szeroka grupa leków: leki przeciwhistaminowe I generacji stosowane w alergii, także grupa leków przeciwkaszlowych oraz leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych)
indometacyną (lek o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym, stosowany w chorobach reumatycznych)
ketokonazolem (stosowanym w leczeniu grzybicy)
penicylaminą (stosowaną w chorobie Wilsona - choroba związana z zaburzeniami metabolizmu miedzi, co powoduje gromadzenie miedzi w wątrobie, mózgu, nerkach, rogówce i innych tkankach oraz w reumatoidalnym zapaleniu stawów)
glikokortykosteroidami (leki działające przeciwzapalnie – szeroko stosowane w chorobach reumatycznych, przeciwuczuleniowo – w różnych postaciach alergii, immunosupresyjnie – stosowane, np. po przeszczepach narządów i tkanek)
fluorkiem sodu (stosowanym w osteoporozie)
solami żelaza (stosowanymi w niedokrwistościach)
difosfonianami (stosowanymi w leczeniu osteoporozy postmenopauzalnej)
lewotyroksyną (stosowaną w leczeniu niedoczynności tarczycy)
rosuwastatyną (stosowaną w obniżaniu stężenia cholesterolu).
Równoczesne stosowanie leku Maalox z:
chinidyną (stosowaną w leczeniu zaburzeń rytmu serca oraz w ich zapobieganiu), może powodować zwiększenie stężenia chinidyny w osoczu i prowadzić do jej przedawkowania
sulfonianem polistyrenu (stosowany w leczeniu hiperkalemii - nadmiernego stężenia potasu we krwi) zmniejsza działanie zobojętniające leku Maalox.
Maalox zmniejsza skuteczność sulfonianu polistyrenu. Jednoczesne stosowanie leków zwiększa ryzyko zasadowicy metabolicznej u pacjentów z niewydolnością nerek oraz niedrożności jelit.
Wodorotlenek magnezu a inne leki
Wodorotlenek magnezu może wpływać na działanie niektórych leków albo niektóre leki mogą wpływać na skuteczność wodorotlenku magnezu. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent przyjmuje:
salicylany.
Wodorotlenek glinu i cytryniany mogą powodować zwiększenie stężenia glinu w osoczu krwi, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 osób):
biegunki lub zaparcia.
Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
mogą wystąpić nudności, wymioty, jasne zabarwienie stolca.
hipermagnezemia (zwiększenie stężenia magnezu w surowicy krwi): łącznie z hipermagnezemią, którą obserwowano po długotrwałym stosowaniu wodorotlenku magnezu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Częstość występowania nieznana (częstość nie może byc określona na podstawie dostępnych danych):
reakcje nadwrażliwości, takie jak świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne
hiperaluminemia (zwiększona zawartość glinu w tkankach organizmu)
hipofosfatemia (obniżenie stężenia fosforanów nieorganicznych w surowicy krwi)
ból brzucha.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
